მოწამვლა კი დღეს ან გუშინ არ დაწყებულა! ის დაიწყო 2012 წლის 2 ოქტომბრიდან როდესაც გამარჯვებულმა პოლიტიკურმა ძალამ ვერადავერ მოიშორა სიძულვილის ენა, რომელიც წინასაარჩევნოდ ჯერ კიდევ არ აღიქმებოდა ისე პრობლემატურად როგორც შემდეგ პერიოდში რადგან მათ მიერ მოპოვებული ძალაუფლების მხარდამჭერებისთვის გადანაწილების პროცესს, თან დართული სიძულვლი მაღალი თანამდებობის პირების მხრიდან, დაბალ ჩინებში დაუსჯელობის განცდას ზრდიდა და ის გარდაუვლად მივიდოდა აგრესიის გამოვლინებამდე.
ჩემი სუბიექტური აზრია რომ ამ ყველაფრის თავი და თავი არის ხელისუფლების მიმართ გაჩენილი ის ნეგატიური დამოკიდებულება რომელიც საქართველოს მოსახლეობის უმრავლესობას აქვს. ეს ნეგატივი კი სრულიად რაციონალურია რადგან ჯერ კიდევ ცოცხლები ვართ ის ადამიანები, რომლებიც დღევანდელი მინისტრებისა და მათი მამამთავარის, ბიძინა ივანიშვილისგან ათასი ტყუილი მოვისმინეთ. ვხედავთ იმასაც რომ არცერთი მათგანი, თუნდაც ისეთიც კი რომელის შესრულებაც შესაძლებელი იყო არ გაკეთებულა. პარალელურად კი სამთავრობო გუნდი, ტელეეკრანებიდან ამ ადამიანებს ჯიუტად უმტკიცებს ყველაფერი გავაკეთეთ რასაც დაგპირდით და იმაზე მეტიც კი გაგიკეთეთო! აღნიშული განწყობების ასახვა მოხდა NDI-ს მიერ დაკვეთილ გამოკითხვაში და ამ გამოიკითხვასაც რომ თავი დავანებოთ, ყველა ის ადამიანი რომელსაც კი იმედი ჰქონდა ივანშვილის, უბრალოდ იმედგაცრუებული და მოტყუებულია. ეს ხალხი კი დუმილს არ ამჯობინებს მაშინ როდესაც თავს გაბითურებულად გრძნობს!
ასევე წაიკითხეთ: "ქართული ოცნება" არის პარაზიტი რომელიც აავადებს ერს! (ვიდეო/video)
შესაბამისად ასეთი გაკოტრების ფონზე, ყოველთვის არსებობს ძალაუფლების მქონე პირების მრიდან, მაღალი რისკი მიმართოს ძალაუფლების ბერკეტების აგრესიულ გამოყენებას. ამ ლოგიკაში ჯდება იმ კადრების გავრცელებაც რომელიც აჟიოტაჟის საფუძველი გახდა და უცნაურად დამეთხვა რუსთავი ორის პროცესს. ძალზედ მეამიტი უნდა იყოს ადამიანი რომ დაიჯეროს თითქოს ამ კადრების გავრცელება ნაციონალებს აწყობდათო ან კიდევ ის რომ ქიბარ ხალვაშს მაინცდამაინც ეხლა გაახსენდა საკუთარი სამართლიანობის აღდგენა და ამის გარდაუვალი საჭიროების წინაშე დადგა. ვერანაირად ერ გამოვა ასე რადგან იმ რეიტინგების ფონზე რომელიც დღეს ხელსიუფლებას გააჩნია პირიქით, მათთვის უფრო მისაღები იქნებოდა მშვიდი პოლიტიკური დისკუსია. სხვათაშორის იგივე სატელევიზიო ეთერებში რომელის გეგმაზომიერი მოსპობაც მიმიდიანრე წლის ზაფხულში დაიწყო. სად იყო ქიბარ ხალვაში 2012 წლის შემდეგ და რატომ არ დაიწყო მაშინვე ეს პროცესი? რატომ მოხდა ამ პროცესისი წამოწყება მაინცდამაინც კიწმარიშვილის დაღუპვიდან ერთი წლის შემდეგ და რატომ არის გამოუძიებელი ეს შემთხვევა? იგივე ხალვაშის შემთხვევაში რა მდგომარეობაა მისი სხვა ბიზნესების დაბრუნების საკითხში და რატომ არის ასეთი კონცენტრირებული მხოლოდ რუსთავი ორზე? იმიტომ ხომ არა რომ სწრედ რუსთავი ორის ჩაჩუმების სანაცვლოდ დაიბრუნებს იმ ბიზნესებს, რომლებიც საქართველოში დაკარგა? რატომ არის ასეთი გააფთრებით ჩაფრენილი მოსამართლე ურთმელიძე ამ საქმის განხილვას? რატომ გავრცელდა ის საშინელი კადრები ეხლა და რატომ არის ასე ორკესტრირებული მათი გავრცელება სახელმწიფო უწყებების თანამშრომელთა შორის? რატომ ხდება ორგანიზებული თავდასხმები ყველა იმ შენობაზე რომელიც კი ნაციონალურ მოძრაობასთან ასოცირდება? ამ კითხვებზე პასუხებს ვერავინ გასცემს გარდა ხელისუფლების უმაღლესი ჩინებისა და რამდენიც არ უდნა ემიჯნონ ამ პროცესებს, სხვა არავინ და არაფერია ქვეყანაში ვისაც ყველა ამ ქმედების ჩადენა ხელეწიფებათ.
ეს ყველაფერი გახდა საფუძველი პრეზიდენტის იმ განცხადების რომელიც დღეს გააკეთა და ძალიან საოცარია მინისტთა კაბინეტის წევრების დამოკიდებულება მისი განცხადებისადმი, მაშინ როდესაც პრემიერ-მინისტრის განცხადებაში ვერაფერი საგანგაშო ვერ დაინახეს, რომელშიც ირაკლი ღარიბაშვილი პირდაპირი ტექსტით აღვივებს შუღლს საქართველოს მოქალაქეებს შორის ბმული / ბმული.
ასევე წაიკითხეთ: ეროვნული ამნეზია და უვიცი ხელისუფლება!
ის თუ როგორ განვითარედება მოვლენები დამოკიდებული იქნება პირველ რიგში ხელისუფლებაზე და თუ კი ის მიდის მდგომარეობის ესკალაციაზე, მაშინ შეგვიძლია დავასკვნათ რომ მათი ქცევა რუსულ წისქვილზე ასხავს წყალს. სწორედ რუსეთია დაინტერესებული იმაში რომ საქართველო იმ რეფორმების გზას არ დაუბრუნდეს რომელიზეც იდგა. სწორედ რუსეთია დაინტერესებული მოხდეს ქვეყანაში სამოქალაქო დაპირისპირება რომ საერთაშოსრისო საზოგადოების თვალში ჩვენი დემონიზება მოახდინოს და თქვას რომ ქართველები ჩამოუყალიებებელი ერია. სწორედ რუსული გავლენისადმი მორჩილება განაპირობებს იმას რომ დღევანდელ ხელისუფალთ არ ძალუძთ უწოდონ რუსეთს მტერი, აწარმოონ მასთან საიდუმლო მოლაპარაკებები და მერე თვალში ნაცარი გვაყარონ ერთ საკითხზე, რამდენიმე ვერსიის გავრცელებით რომელთაგან რომელია მართალი, საბოლოო ჯამში მაინც ვერ გავიგებთ!ამ ფონზე რუსოფილი ორგანიზაციები სულ უფრო მრავლდებიან, რუსული შინაარსის ღონისძიებები იმართება ქვეყანაში და იქამდეც კი მივიდნენ რომ ღიად პრორუსი ევრაზისტები პარტიას აფუძნებენ. საპირწონედ კი ვერ ვხედავთ სახელმწიფო უწყებების მხრიდან ადექვატურ ნაბიჯებს რომელიც ასეთ ვითარებაში უნდა ტარდებოდეს. რაც დანაშაულებრივი უმოქმედობაა.
მოკლედ ამ ყველაფრის გათვალისწინებით Gazprom-ის ოფიციალური შემოსვლა საქართველოში იქნება ბოლო წერტილი რომელიც გაგვაფორმებს იმეპრიის უაკანა ეზოდ და გარკვეული პერიოდით დაასამარებს ჩვენს ევროატლანტიკურ მიდრეკილებებს... თუ ვინმე მოლოდინი აქვს რომ ეს ერთ მშვენიერ დღეს პირდაპირი განცხადებული ტექსტით მოხდება - ძალიან ცდება! ეს პროცესი იქნება მდორე, შეფარვითი და ეტაპობრივად დავკარგავთ პოზიციებს ისე, როგორც ეს ოკუპაციის საკითხისადმი საერთაშორისო ინტერესების განელების შემთხვევაში მივიღეთ!
Комментариев нет:
Отправить комментарий